Yazan:Par Lagerkvist
Çeviren:Melih Cevdet Anday
Yapı Kredi Yayınları
90'lı yıllarda, papatya gibi bir arkadaşım hediye etmişti "Tanrı Gelini Sibyl" i. Par Lagerkvist' in 1956 da yazdığı bu romanı defalarca denesem de içine girememiştim. Yıllar sonra, dingin bir zihinle eserin içinde keyifle dolaştım.
Romanda kullanılan dil gerçek, mistik, kıvrak,.... bu sayede tüm duyu organlarımla okudum romanı.
"Tanrı acımasızdır. En insansal olmayan şeydir o. Vahşidir. Apansız vurur insana, tüm zulmünü ortaya çıkaracak. Ya da aşkını"*Hayata gözlerimi açtığım andan itibaren bana da iyi, bağışlayıcı, adaleti bol, temiz, yüce bir Tanrı anlatıldı.
Oysa yöremde gördüklerim? Tanrı'ya muhtaç olanlar-a/-ın vahşeti? Kesilmiş kafalar, patlayan bombalar, deşilmiş ve yakılmış bedenler?
Lagerkvist'in mistik cümlelerinde, Tanrı'nın seçtiklerine lütfettiği kutsal dehşete tanıklık etmek; dünyada yaşamak gibi.
* Arka kapaktan alıntıdır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder