20 Nisan 2016 Çarşamba

bir Rüya olarak Miyazaki

Rüyamı anlatıyorum boş sayfaya;  yeniden yeniden duyumsamak istediğim rüyamı:

Güneşli mi, bulutlu mu tam kavrayamadığım bir hava. Gökyüzü uçsuz bucaksız, sanıyorum gri-mavi. Kocaman bir köürünün üzerindeyim. Aşağıda engin, derin bir su var; nehir, belki okyanus? Köprüden çocukların yaptığı gibi seke-koşa geçiyordum. Bir şarkı var dilimde, daha önce bi Miyazaki filminde duyduğum o şarkı*.  İleride engin ovalar, dingin dağlar görünmeye başladı. Kendimi gördüm uzaktan, mutlu bir çocuktum. Bi Miyezaki karakterine benziyordum.  Ponyo ile Tottoro'daki ufak kız çocuğu karışımı, üzerimde masmavi bi elbise var. Ne yaptığını bilen bi çocuğum. Koşuyorum, dilimde o şarkı*

Sakin, yüce, dingin bi dünyanın içinde tek başımayım. Tarifsiz bir mutluluk; kendimi güçlü, bilge, doygun ve güvende hissediyorum. O anda ben ve hissettiğim mutluluktan başka hiçbirşey yok. 

Birden durdum. Geriye baktım. Yaşadığım tüm kaygılar korkular beni yolumdan geri çağırdı. Tedirgin oldum, zira bir başıma ve kocaman başka bi dünyanın içindeydim?  Sonra birden tüm tedirginliklerime, öfkelerime, korkularıma gülümsedim. Köprüden seke koşa geçmeye devam ediyorum. Kollarımı açıyorum, rüzgarı hissediyorum. Daha önce hiç olmadığım, belki olamayacağım  kadar bilge ve mutluyum. Mutluydum, sanki günlerce susuz kalmıştım ve uykumda dünyanın en berrak suyunu içmiştim.

Elbet uyandım :) ama bu rüyayı unutmak istemiyorum. Rüya devam etsin istiyorum, bu nedenle bu boş sayfaya yazıyorum.


* O şarkı bu videodaki 5:30. dakikada çocukların söylediği şarkıydı: